Հովհաննես Թումանյան
<<Մանուկն ու ջուրը>>
Ամպոտ սարեն ուրախ ձենով
Ջուր է գալիս, անցնում շենով:
Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել,
Ձեռքն ու երես պաղ լվացել,
Լվացել է ձեռքն ու երես,
Ու դարձել է՝ խոսել էսպես.
— Դու ո՞ր սարեն կուգաս ջրի՛կ,
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն սարեն կուգամ մթին,
Որ հին ու նոր ձյունն է գլխին։
— Դու ո՞ր առուն կերթաս, ջրի՛կ.
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն առուն կերթամ զվարթ,
Ուր ափերն են շուշան ու վարդ։
— Դու ո՞ր այգին կերթաս, ջրի՛կ.
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն այգին կերթամ դալար,
Որ տերն է ժիր մեջն այգեպան։
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Բացատրի՛ր հետևյալ բառերը.
մանուկ —երեխա
դալար —կանաչ
Բ. Գրի՛ր հակառակ իմաստով բառեր.
ժիր —չարաճճի
պաղ —սառը
Որտեղի՞ց է հոսում առվակը: Նշի՛ր այն տողերը, որտեղ դա երևում է:
Ես են սարերն կուգամ մթին, որ հին ու նոր ձյուն է գլխին:
Նկարի՛ր քո պատկերացրած առվակը
